Poradnictwo psychologiczne to forma pomocy oferowana osobom zdrowym przeżywającym tak zwane kryzysy rozwojowe lub trudności przystosowawcze. Poradnictwo psychologiczne użyteczne jest w zmianach rozwojowych i nagromadzeniu się wydarzeń życiowych. Odbywa się ono w formie kilku spotkań, których głównym celem jest zidentyfikowanie problemu i poszukiwanie sposobów jego rozwiązania.
Poradnictwo można podzielić na cztery fazy:
(1) diagnoza problemu, to znaczy zidentyfikowanie trudności z jaką osoba sobie nie radzi
(2) określenie czynników podtrzymujących istnienie problemu oraz trudności związanych z jego rozwiązaniem
(3) poszukiwanie nowych sposobów rozwiązania trudności
(4) wzmocnienie klienta w realizowanych przez niego zmianach.
W relacji pomagania ważne jest zaufanie interpersonalne. Kształtuje się ono w toku wymiany informacji, komunikatów niewerbalnych, wymiany uczuć i ustosunkowań. Cechuje się dynamiką wartościowania korzyści i strat. Uwarunkowane jest interakcją cech osoby pomagającej i wspomaganej.
Cechy pomagającego:
- pozytywny stosunek do ludzi, zainteresowanie, troska, chęć niesienia pomocy
- zdolność do zachowania własnej odrębności i do przyzwolenia na odrębność innej osobie, wysokie kompetencje komunikowania się i spostrzegania społecznego oraz zdolność do zmiany zachowań w zależności od sytuacji i potrzeb osoby wspomaganej.
Małgorzata Podniesińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz